Psychoterapia dzieci i młodzieży

Decyzję o ewentualnym podjęciu psychoterapii zawsze poprzedza kilka spotkań konsultacyjno-diagnostycznych. Jeśli Twoje dziecko nie jest jeszcze pełnoletnie, na pierwszą konsultację zapraszamy również przynajmniej jednego z rodziców. Konsultacje mają na celu wspólne przyjrzenie się i dookreślenie, na czym polegają doświadczane trudności i jaka zmiana byłaby pożądana. Już sama możliwość nazwania problemu z pomocą specjalisty jest korzystna i wpływa na zwiększenie poczucia kontroli w trudnej sytuacji.

Kiedy warto skorzystać z konsultacji psychologicznej?

• Kiedy Twoje dziecko przejawia zachowania i tendencje, które Cię szczególnie niepokoją, np.:

- jest bardzo zamknięte w sobie,
- ma trudności w relacjach z rówieśnikami,
- przejawia zachowania agresywne,
- ma obniżony nastrój utrzymujący się przez dłuższy czas,
- jest nadmiernie skupione na jedzeniu, kompulsywnie objada się lub restrykcyjnie odchudza,
- jest autoagresywne (kaleczy swoje ciało, nadużywa alkoholu, narkotyków i innych substancji psychoaktywnych),
- ma obniżoną samoocenę, niskie poczucie własnej wartości,
- cierpi na schorzenia fizyczne, które nie mają podłoża medycznego (problemy ze snem, bóle różnego rodzaju, omdlenia, problemy żołądkowe itp.),
- odczuwa duży lęk przed pójściem do szkoły przez dłuższy okres czasu,
- silnie przeżywa trudną zmianę w życiu (rozwód rodziców, choroba lub śmierć ważnej osoby, zmiana szkoły, pojawienie się na świecie młodszego rodzeństwa).

• Jeśli martwisz się:

- czy rozwój emocjonalny, psychiczny Twojego dziecka przebiega prawidłowo,
- czy potrafisz komunikować się ze swoim dzieckiem tak, by czuło się ważne, bezpieczne, potrzebne,
- czy trudna sytuacja rodzinna (np. separacja, rozwód, przeprowadzka, śmierć bliskiej osoby, wypadek) może wywołać emocjonalny uraz u Twojego dziecka
- lub masz jakiekolwiek wątpliwości odnośnie wychowania swojego dziecka, relacji z nim.

Jak przebiega konsultacja psychologiczna?

Jeśli dziecko jest niepełnoletnie, pierwsze spotkanie zakłada obecność zarówno dziecka jak i rodzica/ rodziców. Początek poświęcony jest rozmowie na temat zauważonych trudności z obu perspektyw - z perspektywy dziecka oraz z perspektywy rodzica. Druga część konsultacji polega na rozmowie specjalisty z samym dzieckiem, co umożliwia swobodne powiedzenie również o tym, o czym dziecku może być trudniej otwarcie mówić w obecności rodzica. Specjalista na podstawie uzyskanych informacji i kontaktu z dzieckiem i rodzicem/ rodzicami przedstawia im swoje spojrzenie na temat omawianych kwestii. Jeśli uważa, że psychoterapia jest dla dziecka w tej sytuacji najlepszą formą pomocy, razem z dzieckiem podejmują wspólnie decyzję, czy chcą rozpocząć taką współpracę. Jeśli obie strony mają co do tego zgodę, psychoterapeuta przedstawia zasady towarzyszące psychoterapii i zawarty zostaje tzw. kontrakt terapeutyczny. W kontrakcie określona jest m.in. częstotliwość spotkań (najczęściej 1 sesja co tydzień). Niekiedy, jeśli jest taka potrzeba, już w trakcie trwania terapii co jakiś czas zapraszani są na spotkanie rodzice. Celem jest omówienie ważniejszych kwestii, aby wpływ każdej ze stron (psychoterapeuty, dziecka i rodziców) sprzyjał postępom terapii i osiąganiu przez dziecko korzystnych zmian.

Jeśli dostrzegasz u swojego dziecka stany emocjonalne, zachowania lub inne niepokojące Cię sygnały, zgłoś się z dzieckiem na konsultację. Czasami podczas jednego lub kilku spotkań wspólnie udaje się znaleźć podłoże zgłaszanych trudności; czasem dla osiągnięcia satysfakcjonujących zmian wskazane okazuje się skorzystanie przez Twoje dziecko z psychoterapii.